zasypać — dk IX, zasypaćpię, zasypaćpiesz, zasypaćsyp, zasypaćał, zasypaćany zasypywać ndk VIIIa, zasypaćpuję, zasypaćpujesz, zasypaćpuj, zasypaćywał, zasypaćywany 1. «sypiąc coś wypełnić, zapełnić dół, otwór, szczelinę itp.» Zasypać dół, wyrwę. Zasypać… … Słownik języka polskiego
zasypać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zasypywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasypywać się – zasypać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sypiąc, pokrywać siebie czymś sypkim, drobnym, miałkim; być zasypywanym, przysypywanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci zasypały się piaskiem na plaży. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasypywać — → zasypać … Słownik języka polskiego
zasypywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zasypywaćpuję, zasypywaćpuje, zasypywaćany {{/stl 8}}– zasypać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, zasypywaćpię, zasypywaćpie, zasypywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sypiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wsypać — dk IX, wsypaćpię, wsypaćpiesz, wsyp, wsypaćał, wsypaćany wsypywać ndk VIIIa, wsypaćpuję, wsypaćpujesz, wsypaćpuj, wsypaćywał, wsypaćywany 1. «sypiąc umieścić coś w czymś, wrzucić coś sypkiego do wnętrza czegoś; nasypać» Wsypać węgiel do pieca.… … Słownik języka polskiego
zawalić — dk VIa, zawalićlę, zawalićlisz, zawalićwal, zawalićlił, zawalićlony zawalać ndk I, zawalićam, zawalićasz, zawalićają, zawalićaj, zawalićał, zawalićany 1. «przysypać, zasypać, przywalić coś czymś wielkim, ciężkim, sypkim; o czymś wielkim, ciężkim … Słownik języka polskiego
zawiać — dk Xb, zawiaćwieje, zawiaćwiał, zawiaćwiany zawiewać ndk I, zawiaćwa, zawiaćał 1. «o wietrze: powiać, zadąć, dmuchnąć» Wiatr zawiał mocno. Lekki wietrzyk zawiewał od strony rzeki. ◊ pot. Zawiało kogoś «ktoś się zaziębił, zabolały kogoś plecy,… … Słownik języka polskiego
obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić … Słownik języka polskiego
pozawalać — dk I, pozawalaćam, pozawalaćasz, pozawalaćają, pozawalaćaj, pozawalaćał, pozawalaćany 1. «zawalić, zasypać wiele czegoś; zawalić coś dużą ilością czegoś» Zaspy pozawalały drogę. Pozawalać doły ziemią. Przejście pozawalane głazami. 2. «zawalić,… … Słownik języka polskiego
pozawiewać — dk I, pozawiewaćwa, pozawiewaćają, pozawiewaćał, pozawiewaćany «o wietrze, śniegu itp.: zawiać, zasypać, pokryć czymś wiele czegoś, jedno po drugim; pokryć coś w wielu miejscach» Śnieg pozawiewał drogi. Wiatr pozawiewał liśćmi ścieżki w ogrodzie … Słownik języka polskiego
